Klámkóngarnir og barnaperrarnir

Þeir sem nú gagnrýna feminista fyrir að andmæla klámráðstefnunni í Bændahöllinni eru oft og tíðum sömu mennirnir og hafa hvað hæst um andstyggð sinni á þeim sem misnota börn kynferðislega. Þar er haft hátt um óeðli og að lengja eigi refsingar.

 Enginn þeirra virðist átta sig á samhengi orsakar og afleiðingar í þessu samhengi. Samt hefur komið í ljós að meðal framleiðsluefnis þeirra klámframleiðenda sem hingað koma er efni sem er nátengt barnaklámi. Efni þar sem talað er á klámfenginn hátt um táningsstúlkur, þar sem konur sem kannski  eru orðnar 18 eru í barnalegum fötum og allt gert til þess að tengja útlit þeirra og umhverfi við það sem er barnalegt. Hið barnalega er gert sexí. Það er gert spennandi, æsandi og flott. Skólastelpuþemað er jú margþekkt og það er sívinsælt á þessum síðum. Ég ætla ekki að vitna í orðfærið þarna en oftar en ekki er daðrað við hreint barnaklám. Þeir sem í einu orðinu fordæma barnaperra en í hinu orðinu verja þann klámiðnað sem ýmist daðrar við barnaklám eða hreinlega sýnir það, eru því ekkert nema hræsnarar.

Upphafning klámiðnaðarins á hinu barnalega ýtir nefnilega undir þá hugsun að smástelpur geti verið sexí, að þær langi í kynlíf og það sé bara um að gera að nota sér það. Hún leyfir perraskapinn, orðar hið bannaða og getur því orðið til þess að þeir sem aðeins hafa fantaserað láta til skarar skríða.

Gáum að þessu.