Þér er boðið á Trúnó

Nú er nýja vefritið fætt, komið út úr reykfylltu bakherbergjunum og komið á Trúnó http://www.truno.blog.is/blog/   við þig kæri lesandi.

Góða skemmtun!

Barack Obama eða Hillary Clinton?

       

 

 

Allt lítur út fyrir ákaflega spennandi forval hjá Demókrataflokknum bandaríska. Hillary hefur loksins ákveðið að gefa kost á sér - nokkuð sem beðið hefur verið eftir og búist við lengi. Þó að Hillary Clinton sé mjög þekkt, fólk þekki nafnið hennar og andlit enda konan fyrrverandi forsetafrú, þá er alls ekki víst að hún hljóti útnefningu sem forsetaefni flokks síns. Til þess er hún of umdeild. Það er nefnilega þannig með sterkar og klárar konur að þær eiga það til að fara alveg ofboðslega í taugarnar á ýmsum, bæði körlum og konum. Konur sem sækjast eftir völdum eru í huga þessa fólks valdasjúkar á meðan karlarnar hafa heilbrigðan metnað. Þetta þekkjum við hér heima, hvað varðar stjórnmálakonur sem skara fram úr. Held ég þurfi ekki að nefna nein dæmi, læt það lesendum mínum eftir...

 

Svo er líka annar frambjóðandi sem gæti átt möguleika. Það er ef sjarmi, ræðusnilli, hæfileiki til að setja sig í spor annarra og ná til fólks hafa eitthvað að segja. Þetta er frambjóðandinn sem líkt hefur verið við John F. Kennedy, frambjóðandinn sem fólk kemur langt að til að hlusta á og líka frambjóðandinn sem orðið hefur fyrir ómaklegustu árásunum að undanförnum. Hann heitir nefnilega Barack Obama, er svartur á hörund og bjó sem barn að aldri í fjölmennasta múslimaríki heims; Indónesíu. Þar gekk hann í madras sem ku víst bara þýða skóla en flestir Vestur-Evrópubúar tengja nú við gróðrarstíur hins herskáa islam sem gat af sér hryðjuverkamenn og bókstafstrúarmenn sem seint myndu teljast góður félagsskapur fyrir væntanlegan forseta Bandaríkjanna. Það var hins vegar mjög ósanngjarnt að nota þetta gegn Obama sem gekk þarna bara í venjulegan barnaskóla sem á ekkert skylt við pakistönsku skólana. Enn verra var þó þegar sjónvarpsstöð ein misritaði nafn frambjóðandans, viljandi eða óviljandi, og kallaði hann Osama í höfuð á óvini Bandaríkjamanna númer eitt. Svona hefur áhrif, sérstaklega meðal þeirra sem ekki eru neitt allt of vel upplýstir en slíkt fólk er ekki óalgengt í landi hinnu frjálsu...

 

Hvað sem þessu líður og hvernig sem þetta fer þá geta orðið stórtíðindi í bandarískum stjórnmálum í forkosningunum. Þetta gæti orðið fyrsta skipti sem kona er í framboði og jafnvel nær kjöri sem forseti Bandaríkjanna eða þetta gæti orðið í fyrsta skipti sem svartur maður er í framboði og jafnvel nær kjöri sem forseti Bandaríkjanna. Bæði eru snilldarstjórnmálamenn, bæði eru heillandi, hvort á sinn hátt. Kannski við fáum tvöföld stórtíðindi og Obama verði varaforsetaefni Clinton.

 

Við bíðum og sjáum. Á meðan getum við velt því fyrir okkur hvort ekki sé kominn tími á sambærileg stórtíðindi á Íslandi.

VIÐBÓT

Við nánari rannsókn á Barack Obama (þ.e. með því að leita að mynd af honum á googlinu) þá komst ég að því að ekki bara er Obama hættulega tengdur bókstafstrúarmúslimum heldur er hann líka Antikristur

Many people were impressed last week by the speech made by Barack Obama who is running for Senate in IL. The good folks at The Christian Forums know exactly how Obama has been able to rise from obscurity so quickly. How? Well he is the Antichrist of course.

• People can think what they want about me, I could really give a hoot. People think that the AC is coming out of the mid-east. My personal belief is that the AC is going to rise right out of the UN, and with this guys popularity, charisma, and how he is climbing the ranks in government real fast!!!, He may be in the UN next.
• When I first heard of Barak, a few days ago, the first thing I heard is that he is a guy who came out of nowhere and now many flock to his side. When my wife and I heard this, we both thought the same thing, the anti-christ. Now I am not claiming him to be, just something that triggered that thought in both of us.
• My sister and I both feel something "spooky" about this guy, but can't quite figure out what it is. It is odd that strangers come up to him on the street. Why would they do that, unless they were drawn to him.
• I don't think we should directly label Obama as AC, but it is very interresting. While I was watching him, the VERY FIRST thought that came to my mind was asking the Lord if I was looking at the AC. I don't have a big opinion either way, but man, that was pretty scary.

(http://www.cynical-c.com/archives/2004_08.html)

 

Og ég sem hélt að AntiKristur væri orðinn forseti Bandaríkjanna.

 

Barbra Streisand styrkir þrjá frambjóðendur

Frambjóðandi í Eurovision

Að þessu sinni horfði ég á undankeppni Eurovisions og hélt mjög ákveðið með einu lagi. Lagið hans Gunna er nefnilega alveg frábært og ekki spillir að Ragnheiður Eiríksdóttir syngur það.

 Ég hef vitað að hún væri frábær söngkona síðan ég keypti kassettuna Nammsla Tjammsla árið 1993. Hún var frumraun Keflvísku hljómsveitarinnar Texas Jesus og er örugglega algjörlega ófáanleg núna. Mitt eintak er ekki til sölu.

Heiða var reyndar ekki meðlimur í hljómsveitinni en var hins vegar kærasta Sigga Pálma, sem var söngvarinn. Mér sýnist að hennar sé ekki einu sinni getið á umslaginu sem flytjanda. Eigi að síður syngur hún eitt besta lag kassettunnar: Picking Flowers. Yndislega skemmtilegt dægurlag sem mér fannst alltaf vera undir áhrifum frá Spilverki þjóðanna. Það syngur hún með þeirri barnslega skemmtilegu rödd sem seinna varð vörumerki hennar. Hún kom líka fram sem trúbador. Mig minnir að "Heiða trúbador" hafi einmitt verið yfirskrift viðtals sem ég tók einhvern tíma við hana fyrir Veru sálugu.

 Svo tók hún auðvitað þátt í að gera hina frábæru barnapötu Gunnars Lárusar: Abbababb og syngur þar nokkur lög.

En Heiða er ekki bara söngkona, útvarpskona og tónlistarkona. Hún er líka pólítíkus. Ekki nóg með það heldur skipar hún þriðja sætið á lista Vinstri grænna í Suðurkjördæma. Þar er hún auðvitað fulltrúi Suðurnesjamanna enda Keflvíkingur eins og fleiri góðir músíkantar. Ef marka má skoðanakannanir þá getur Heiða gert sér vonir um varaþingmannssæti. 

Ef lag dr. Gunna; "Ég og heilinn minn" vinnur þá mun frambjóðandinn og söngkonan Heiða því hafa nóg að geraí vor enda er sjálf Evróvision sama kvöld og kosningarnar í vor ef ég man rétt. Hins vegar er spurning hvort fulltrúar annarra flokka en VG munu þá kvarta yfir þeirri ókeypis auglýsingu sem Heiða og framboð hennar mun þá fá í sjónvarpi allra landsmanna.   

Undankeppni Söngvakeppni Sjónvarpsins lokið

Dóttir mín Daninn

Stundum er fólk að velta því fyrir sér hvað felist í því að vera Íslendingur. Dóttir mín er með það á hreinu. Hún er nefnilega dönsk. Hún fæddist í Danmörku og þar með er hún, samkvæmt eigin skilgreiningu, dönsk. Aðspurð játar hún stundum að hún sé kannski íslensk líka en þegar kom að því að Danir og Íslendingar ættu að keppa í handbolta þá var það alveg ljóst að hún hélt með Dönum. Reyndar lýsti Gísli pabbi hennar þessu miklu betur:

"Þorbjörg

Í morgun sagði hún Þorbjörg mín (5 ára) "Ég veit alveg hvað gerðist þarna" og svo benti hún á forsíðu Fréttablaðsins frá því í gær.  Hún var ansi stolt enda hefur hún nokkurn áhuga á fréttum en finnst svolítið leiðinlegt að skilja ekki hvað er að gerast jafnvel þó hún hlusti og hafi sig alla við (rétt að hafa það í huga við kennslu því stundum heyrum við eða skiljum ekkert þó við séum að hlusta).  Ég var hins vegar ekki búinn að heyra íróníska tóninn í röddinni og spurði glaður hvað hefði gerst.  Hún svaraði um hæl: "Danmörk vann Ísland" og svo skellihló hún.  Déskoti klár.

Hún var nefnilega svolítið sár yfir því að ég skildi halda með Íslandi þar sem hún dönsk að eigin sögn, enda fæddist hún í Danmörku.  Við ræðum svolítið um þjóðerni tja og allan heimin og mér finnst hún hafa rökréttari og fallegri sýn á Ísland, umheiminn og manneskjur heldur en nýji þjóðernisflokkurinn (sem Margrét var að segja sig úr) sem virðist ætla að gera út á rasískan undirtón. "

Þorbjörg þekkir líka krakka alls staðar að úr heiminum. Þegar við bjuggum í Roskilde þá var einn besti vinur hennar á leikskólanum hann Jakob sem á tyrkneskan pabba og danska mömmu. Svo voru mjög skemmtilegir krakkar þarna frá Afghanistan en pabbi þeirra var síðast þegar ég vissi að sækja um að komast í doktorsnám í verkfræði. Svo var það líka hún Xiu Gai, kínverskur doktornemi í deildinni minni úti. Henni fannst mjög gaman að leika sér við Þorbjörgu enda var hún ekki mjög vön börnum heiman frá sér.  Stóra systir hennar Þorbjargar, hún Nína, eignaðist líka vini alls staðar að úr heiminum og var stundum eins konar tengiliður milli Dananna og hinna. Dönsku krakkarnir sögðu mér að Nína væri ekki "indvandrer" enda er hún bæði ljóshærð og bláeygð og heitir þar að auki - að hluta til, nafni sem fer vel í dönskum munnum. Hún velti þessum skilgreiningur hins vegar ekki mikið fyrir sér og eignaðist vini bæði af tyrkneskum og líbönskum uppruna, auk þeirra perudönsku.  

 Hér á Íslandi á Þorbjörg vini frá ýmsum heimshornum. Á Lindarborg ( www.lindarborg.is ) þar sem hún er í leikskóla hefur verið sett upp kort af heiminum. Í kringum það eru fánar frá ýmsum löndum, líklega milli 15 og 20 fánar. Þetta eru fánar sem tákna löndin sem börnin koma frá enda eru börn frá a.m.k. fjórum heimsálfum á deildinni hennar Þorbjargar. Hún hefur, eins og foreldrarnir, gaman að því að fræða og kenna öðrum og liggur því ekki á liði sínu við að leiðrétta íslenskuna hjá þeim sem henni finnst ekki hafa náð alveg nógu góðum tökum á málinu. Leikskólinn er með virka fjölmenningarstefnu og starfsfólkið er meðvitað um að það skiptir máli fyrir öll börn að hafa góð tök á bæði á íslensku og á sínu eigin móðurmáli. Ég verð þó að játa að hinni dönsku dóttur minni hefur farið svolítið aftur í dönskunni frá því við fluttum heim fyrir tveimur og hálfu ári síðan. 

  Hins vegar verð ég stundum svolítið áhyggjufull. Ekki um börnin sjálf. Heldur um fullorðna fólkið og hvernig það leyfir óttanum og fordómunum stundum að ná tökum á sér. Fordómum sem geta haft áhrif, líka á lítil börn sem annars eru fullkomlega fordómalaus. Ef barn heyrir foreldra sína tala illa um og gera lítið úr fólki af öðrum þjóðernum þá hefur það áhrif á börnin. Alveg eins og tal stjórnmálaforingja um smitsjúkdóma, glæpi og flóðbylgju í tengslum við innflytjendur hefur líka áhrif.

Um slík áhrif skrifaði Guðfríður Lilja bloggvinkona mína alveg frábæra grein sem birtist í Morgunblaðinu 17. nóvember síðastliðinn. Greinin heitir: "Hættu að tala!". Því miður er tengillinn sem var á greinina af bloggíðu Guðfríðar Lilju (http://vglilja.blog.is/blog/vglilja/entry/58392/), ekki lengur virkur en væntanlega geta þeir sem hafa aðgang að gagnasafni Moggans náð í greinina af netinu. Í henni lýsir hún hvernig meiðandi umræða hefur áhrif, brýtur niður og eitrar út frá sér. Ég vona og bið að umræðutónninn hér á landi fari aldrei niður á það plan sem hann er á í Danmörku þar sem lengi virðist hafa þótt í lagi að segja nánast hvað sem er um innflytjendur, ekki síst ef þeir eru múslimar. Þar nýtur minnihlutastjórninnar hægri flokkanna stuðnings Dansk folkeparti sem þannig ver hana falli. Þetta er algengt fyrirkomulag í Danmörku en með þessu móti hefur þessu sannkallaði rasistaflokkur náð ótrúlegum áhrifum m.a. og ekki síst á innflytjendalöggjöfina. Áhrif sem hafa náð alla leið til Íslands því danska löggjöfin er að nokkru leyti fyrirmynd hinnar íslensku t.d. er varðar aldur þeirra sem geta fengið landvistarleyfi vegna hjónabands og fleira slíkt. Það er því dálítið grátbroslegt þegar Sjálfstæðisflokkurinn segist ekki vilja starfa með flokkum sem gera út á útlendingahatur. Það voru nefnilega þeir sem innleiddu það í íslenska löggjöf.

(ps. mér gengur eitthvað illa að ná tökum á að tengja inn á aðrar heimasíður og þætti vænt um ef einhver gæti leiðbeint mér um það)

 

 

 

Afmæli að mínu skapi

Alveg þori ég að leggja höfuðið að veði um að þetta afmæli hefur verið miklu skemmtilegra ónefnt fimmtugsafmæli sem haldið var á höfninni nýlega. Þarna hefur örugglega verið skemmtilegra fólk og svo var tónlistin greinilega miklu betri. Það held ég sé meira varið í þessar íslensku hljómsveitir heldur en bæði Elton John og Duran Duran til samans!

Sautján hljómsveitir í fimmtugsafmæli Árna Matthíassonar

Geir í Undralandi

Forsætisráðherra landsins heldur að ef að bankarnir græða þá sé í allt í lagi í efnahagslífi landsins. Þess eru reyndar mörg dæmi úr mannkynssögunni að ráðamenn haldi að það sé allt í lagi. Þeir sem hafa mest græða nefnilega svo mikið. Þá hljótum við bara öll sömul að vera glöð og ánægð. Annars erum við barasta vanþakklát - nú eða kannski hælbítar - eins og einn þeirra sem notið hefur góðs af stefnu ríkisstjórnarinnar orðaði það svo skemmtilega.

Já, ef einhver bendir  á að eitthvað sé að í efnahagsstjórninni, eins og Ingibjörg Sólrún gerði á þingi nýlega,  nú þá hlýtur viðkomandi bara að búa í einhverju Undralandi. Það hlýtur að vera rétt fyrst að forsætisráðherrann segir það.

 En kannski er það hann sem býr í Undralandinu. Undralandi þeirra sem engin tengsl hafa við fólkið í landinu. Undralandi þeirra sem geta ekki ímyndað sér að nokkurn muni um 21.000 kr. greiðslubyrði til viðbótar á mánuði. Undralandi þotuliðsins, liðsins sem græddi á einkavæðingunni og munar ekki um að borga tugi eða hundruði milljóna fyrir eina afmælisveislu.

 Við hin sitjum bara eftir með okkar 22% yfirdráttarvexti, húsnæðislánin síhækkandi, matarokrið og skiljum ekkert í þessu Undralandi forsætisráðherrans. Við þurfum nefnilega að lifa á laununum okkar. Við þurfum að eignast þak yfir höfuðið, við þurfum að borga sjálf fyrir matinn okkar enda var okkur ekki boðið í montveislur einkavinaaðalsins og við þurfum að borga fyrir leikskóla barnanna, lengdu viðveruna, tónlistarskólann, íþróttaæfingarnar, já og við þurfum líka að borga skólagjöld í framhaldsskóla barnanna okkar og fyrir skólabækurnar þeirra.

 Það er nefnilega dýrt að lifa á Íslandi fyrir þau okkar sem ekki byggjum Undraland forsætisráðherrans.  Kannski hann ætti að koma niður til okkar hinna - úr Undralandinu sínu.

 

 

Hundrað ára afmælið

Í gær átti Kvenréttindafélag Íslands hundrað ára afmæli. Í gær tapaði Margrét Sverrisdóttir, besti liðsmaður Frjálslynda flokksins, í varaformannskjöri. Í gær var ákveðið að setja konu sem ekki tók þátt í prófkjöri Framsóknarflokksins á Suðurlandi upp fyrir skelegga og öfluga konu; Eygló Harðardóttur sem tók þátt í prófkjörinu og náði þar ágætum árangri.

Í dag héldu svo áfram árásirnar á Ingibjörgu Sólrúnu. Eins og í gær, eins og daginn þar á undan og eins og þá daga sem komu þar á undan. Hrafn Jökulssonar (bloggvinur minn) virðist hafa lítið annað að gera en að níða af henni skóinn. Það gerir hann af þeirri stílfimi sem hann á kyn til. Reyndar gerði hann hlé á skrifunum síðast liðinn föstudag til þess að ræða fréttir vikunnar á Rás2 við Sigríði Dögg, ritstjóra Krónikunnar sem bráðum hefur göngu sína. Það spjall endaði hann á því að biðja Sigríði um vinnu. Hrafn sem er fyrrverandi ritstjóri Alþýðublaðsins yrði eflaust ágætur liðsmaður blaðsins. Þar gæti hann skrifað um skák, Grænland, Indíana í Kanada og fleira áhugavert. Spurningin er bara hvort hann fengi líka að skrifa um pólítík, sem þegar Hrafn lemur lyklaborð þýðir bara eitt; Árásir á formann Samfylkingarinnar.

Hrafn er svo sem ekki einn um þetta. Frá því að Ingibjörg Sólrún fór í þingframboð árið 2003 hefur það verið íþrótt stórs hóps fólks að ráðast gegn henni. Það var reyndar ekkert nýtt. Á meðan hún var borgarstjóri þóttu ungum sjálfstæðismönnum við hæfi að kalla hana sköllótta mussukonu. Fleiri slík dæmi mætti týna til þar sem útlit hennar var notað gegn henni. Þetta þekkja konur í pólítík og reyndar víðar. Þannig er ekki langt síðan að ræðumaður í Morfískeppni, ræðukeppni framhaldsskólanna, svaraði rökum konu úr hinu liðinu þannig að hún væri svo feit að hann hefði ekki getað annað en starað á hana og ekkert heyrt hvað hún sagði. Þetta finnst (einhverjum) framhaldsskólanemendum sniðugt en kannski sagði ræðumaðurinn  bara upphátt það sem hinir fullorðnu hugsa en segja ekki. Sumir segja eða skrifa reyndar í fullu samræmi við þessa hugsun. Gott dæmi um það er Jón Magnússon sem nú er kominn í Frjálslynda flokkinn. Hann vildi skipuleggja blaðamannafund til kynningar á inngöngu sinna manna í Frjálslynda þannig að ekki væru bara tveir kallar heldur líka kona og blómvöndur til staðar. Já einmitt. Konan átti að vera til skrauts alveg eins og blómvöndurinn. Það dettur hins vegar engum í hug að hlusta á hana ekki frekar en Morfísræðukonuna sem ekki uppfylltu fegurðarstaðla Janice Dickensons og var því eins og Laddi segir svo smekklega í laginu: "Of feit fyrir mig."  

 Ingibjörg Sólrún og Margrét Sverrisdóttir hafa gert þau mistök að halda að þeir geti náð völdum - raunverulegum völdum í landsmálapólítíkinni. Það líkar körlunum ekki og þá er gengið í að taka þær niður. Það er gert með ýmsu móti, með rógi og illmælgi eða með atkvæðasmölun og jafnvel atkvæðakaupum. Nú er eftir að sjá hvað Margrét Sverrissdóttir gerir og hvort að tekst að taka Ingibjörgu Sólrúnu endanlega niður. Kannski Jón Baldvin, "Guðfaðirinn" sjálfur sé þá tilbúinn að taka við. Hann er jú vanur að leiða jafnaðarflokka til sigurs. Eða var það ekki annars?

Hermenn drepa - það er þeirra starf

Kannski er ástæða til þess að bæta aðeins við færsluna hér að neðan þar sem ég kommentera á frétt um að hermaður hafi verið dæmdur fyrir morð. Ég svaraði kommenti þar en bæti aðeins við það hér. Ég veit alveg að í stríði gildi ákveðnar reglur og að hægt er að fremja stríðsglæpi ef þú drepur við einar aðstæður en ekki við aðrar.

  En með athugasemdinni er ég auðvitað bara að benda á hve viðbjóðslegt starf hermannsins er og hvað það hljómar undarlega að tala um að þegar hermaður drepi við eitt tækifæri þá sé hann hetja en þegar hann drepur við annað tækifæri þá sé hann morðingi. Það er glæpur að taka líf annars manns en hermenn eru þjálfaðir í að drepa.

 Mér skilst reyndar að hlutfall þeirra hermanna sem eru raunverulega tilbúnir að drepa hafi hækkað verulega frá því sem áður var eða gerðist í öðrum stríðum. Hvort sú þróun byrjaði í Víetnamstríðinu. Man þetta ekki alveg en þessi breyting hlýtur að hafa eitthvað með þjálfun hermanna að gera. Þegar þú ert búinn að þjálfa mann þannig að hann sé tilbúinn til þess að  drepa þá er kannski ekkert skrítið að hann geri það líka við aðrar aðstæður en á vígvellinum.  

Eru mennirnir vitlausir?

 

Sauðfjármálaráðherrann (eins og Guðmundur Steingrímsson kallar hann), leiðtogi framsóknarmanna í Suðurkjördæmi og landbúnaðarráðherra skrifuðu í dag undir samning við fullrúa bænda um að setja 16.000.000.000 krónur í sauðfjárrækt á næstu sjö árum. Um þetta hafa fæst orð minnsta ábyrgð.

 

 

 Einhverjir telja þetta til vitnis um að það séu að koma kosningar. Ef svo er þá sýnir það betur en nokkuð annað að kosningakerfið okkar er enn handónýtt. Ef einhver veit hve sauðfjárbú á landinu eru mörg á landinu þá má gjarnan upplýsa það hér á athugasemdakerfinu. Ég veit það ekki. Veit bara að þeir eru örugglega ekki það margir að það geti skipt máli í kosningum. Eða getur það verið?

Hins vegar veit ég um fullt af góðum hlutum sem má nota 16 milljarða í. Ég veit líka um fullt af fólki sem blöskrar þessi fjárútlát en það er líklega hvorki í kosningahópi Framsóknar- né Sjálfstæðisflokks.

Nýr sauðfjársamningur undirritaður

Hvenær myrðir hermaður mann?

Og ég sem hélt að það væri starf hermannsins að drepa fólk. 

Bandarískur hermaður viðurkennir að hafa myrt íraska fanga